To ja, Tola,mały, czarny kundelek wyrzucony na pastwę losu, pamiętacie? Słyszałam, jak mówili, że taki czarny pies ma małe szanse na dom ale chyba się nie znali bo moi nowi Przyjaciele przyjechali po mnie z tak daleka! Jechałam i jechałam ale na kolanach mojej opiekunki było mi bardzo wygodnie a później już jej nie opuściłam ani na krok i wiecie co? Pierwszy raz spałam w prawdziwym łóżku!

Tu jest inny świat, tyle się dzieje, pachnie inaczej, ciągle poznaję nowe miejsca, chodzimy na spacerki. Trochę się jeszcze boję bo pamiętam, że kiedyś człowiek nie był dla mnie miły ale uwielbiam swoją nową rodzinkę! Mam tu psią kumpelę i jakiś kot na mnie prycha ale jest bardzo wesoło. Tak, zjadłam buty nowego opiekuna... I wytropiłam jeża w krzakach... Ale jak dają te super smaczki to przybiegam od razu i wiem, co znaczy siad! Tak bardzo się cieszę, że jesteśmy razem!!!